Kirdkî.com Xirbanê xo ra bigêrîn, şênayîyê şarî ra megêrîn
Îsmet Bor
Dewanê Azî ra Dugernon de yew dewij baxçeyê fekê berî xo de benateyê percînî ra esrar rameno. Pîyê ey pê hesîyeno. Pîyê ey xora nêzano esrar çi yo û bezreyê esrarî senîn o…
Pîyê ey pers keno vano: “Lawê m’ ow çi yo ti hê rûmenî?”
Laj vano: “Bawo! Inî bazilcûnê (firingîyê) Edena yê.”
Pîyê ey vano: “La qey ti hê beynatê percînî ra rûmenî?”
Laj vano: “ Înîyûn qeydê yin îhna wo. Wexto g’ ez tîya nîya, rind miqate be.”
Pîyê ey şew û roje miqateyê esrarî beno. Kalon û kulbe keno sil-mil keno ver rinda-rind aw dano. Esrar lem erzeno benateyê percînî ra beno berz, percîn zî vîyareno. Her yew sere geno, hah hendayê lapa merdimî yo.
12ê êlule de tirkî erzenî dewe ser û eskerî, esraro ke benateyê percînî ra sere veto pê hesîyenê. Dewij xora remayo.
Eskerî pîyê dewijî tepişenî û ci ra pers kenî vanî: “No baxçeyê to yo?”
Dewij vano: “E. Baxçeyê min o.”
Eskerî ewnîyenê merdimî ra; xorê extîyarêko erdîşin o, nuranî yo.
Eskerî vanê: “La no çi yo to ramito?”
Extîyar vano: “Bazilcanê Edena yê.”
Senî ke dewijo extîyar wina vano, eskerî vanê no how pê ma ya kay keno. Extîyarî erzenê erd û kûwenî, zaf tedayî pê kenê. Sere û çimanê ey gonî û gonaşer de verdenê.
Dewij yew dewijê xo ra vano: “Ero dê în lîyrûn delverg ra pers bik’ qey hê mi kûwenî?”
Dewij xora zano eskerî semedê esrarî ya ey kûwenê.
Dewij vano: “ Apo! În, semedê esrarî ya tui kûwên.”
Extîyar vano: “ Ero esrarê çi yo? Çi esraro ti vûn!”
Dewij vano: “Apo! Ow vaşo g’ lajî tui mîyon percinî ra rûmito, ow esrar o.”
La extîyar hîn erdîşa xo kaş keno û vano: “Benî rezîl û ruswa ettî, oxlimî kepaze ettî!” yanî qayil o vajo: “Lajê mi, ez rezîl û ruswa kerdo.”
