Kirdkî.com Xirbanê xo ra bigêrîn, şênayîyê şarî ra megêrîn
FAYDEY TİRKÎ ZÛNAYÎŞÎ
Yo dewî d’ di merdimî benî Ehm û Meh. Vûnî ma şîn bajar. Cehdi ra Meh Ehmî ra vûnû: “-Eskerîye ûme vêr tu se ti tirkî qalî mek, ez qalî kena!.”
Vûnî, eskerî yênî cehdê yin birnên vûnî: “Biz bîr qaçax arîyoruz gordun mu? ( Ma hê gêrên yew qaçaxî, to çê dîyo?)”
Vûnî, Ehm qal nîkenu. Meh ra persênî. Meh tirkî, kirdkî kenu têmîyun. Esker yew dun piri, şinu. Vûnî, Meh wirzenû vûnû: “- Ero Ehmo! Înûn gera ti bikiştên(bikuwenî) qey ez kişta (kuwaya). Ehm vûn: “-Willê ti tirkî zûnî, ayê ra!”
ŞER’ATÎ HESÎ MEHMEDÎ
Dewa cêrîn d’ yew mesela bena. Di tên vûnî ma şîn şer’at. Yew dewij vûno şêrîn verî Şex Şêrîf û Şex Şêrîf îz ho Matun id. Vûnî, şinî verî Şex Şêrîf.
Şex Şêrîf vûn: “- İna mesela in qeydi, in qeydi ya.”
O yew benu mexdur û vûn: “- Willay ez inê qebul niken.”
Vûnî, Şex Şêrîf vûn: “-Dewa cêrîn id yow Hesî Mehmêd estu, şêrîn verî yi wa wi şima r’ şer’at bikiru.”
Û şinî verî Hesî Mehmêdî. Hesî Mehmêd ra vûnî: “-Hel mesela in qeydi ya.”
Vûnî: “- Ma şî Şex Şêrîf ma r’ şer’at ko(kerd). Mi qebul niko!”. Vûn vat şêrî verî Hesî Mehmêdî. Vûnî Hes Mehmêd vat: “-Ina hel (inkê) Şex Şêrîf şer’at kerd şima qebul niko?” Vûn: “- Mi qebul niko.” O mehel Hesî Mehmêd dê piri.
Vûn vat: “-Şerat yi va se, aw o. İna z’ bîya qal. Ti şer’atî Şex Şerîf qebul niken se, ti şeratî Hes Mehmêd qebul kenî.”
TUŞKÎ HESÎ WİLAŞÎ
Hejî (babîyê mi) va û ma zê yi nêkerd.
Mi dî va: “-Meselê şima bîya mesley Hes Wilaşî.”
Mi va: “-Hes Wilaşî kum o?”
Va: “-Hes Wilaşî Hezerûn ra wo.”
Ê la mi va: “- se bîyo? “
Vatîn, tuşkî berdîb kue. Cinawir ver ra kotib mîyun. Yew tuşkî yi berd. Vatîn, pêra nîya cinawîr dima nêeşkîya tuşkî fek ra veju. Vatîn îna karmizik bib, durî vindert va:
“- Ti şu, şu! İn xuy tu xura hol nîyo, siwa ez yûnê tuşkî kena herind.”
