MAR Û EVDİLLAH
Ruejêk yo merik ho rîye ra şinû; yew cawo awkîni d’, cawo serdini d’ raştî yo marî yenû. Nûmê inî merikî Evdillah û. Evdilah ûnen kî halî marî xirab û gunê yî marî şinû. Wi marî piyeşenû xwi ra û şinû yo verarueji d’ qeldiyenû ra.
Tiya(îtya) d’ tîj dûna marî r’, benû germin. Mar benû germin, gûn yenû marî, wi sê hêvêr benû xişt. Guma ki mar benû xişt û dasî(derzînê) xwi vecenû û Evdillahi ra vûnû:
“Ez gereka tu bikişî.
Evdillah vûnû:
“Ti qê mi kişenî? Mi ti merg ra xelisneyî.”
Mar vûnû:
“Ti benîadem î, şima duşmenî min î; ez tu kişena.”
Evdillah vûnû:
“De ra ma şinî şer’at.”
Mar vûnû:
“Ma şi.”
Mar û Evdillah şinî verî yo derê awk. Evdillah hetî awk a xwi kenû çot û awk ra vûn:
“Hal hewal îna wû. Mi in mar merg ra xelisna, wi z’ wazenû mi bikişû, de vaj ti vûna se?”
Awk vûna:
“İna wa, wa ti bikişû! Ez ehend pak û zelal a, la hûne şima xatirî mi nêzûnî! Şima mi kenî lêl, şima çî yo pis erzenî mi zerri. Ê la şima marî r’ holî kenî ina wa! Wa tu bikişû!”
Derê awk wa uca di b’ yî hûne şinî, ina dunûm raştî yo lûyî yenî.
Çimî Evdillahî ginênî luyî û vûnû:
“Wayê hal hewalî min û marî ina wû: Mi in mari mergi ra xelisna, la wi wazenû mi bikişû. Ti ma r’ şer’at bikir.”
Luyî vûna:
“Ez şima rî şer’at kena, la yo tenî rî şer’at nibenû. Semedî şer’atkerdişî di tenî lazim î. Şima inke yo tenî, gera ewil şima ciyeser bikûrî. Wa mar tu verrado û şîyorû durî, ez o wext şima rî şer’at kena.”
Mar, Evdillahî verra dûna û şina durî.
Luyî vûna:
“Evdillah, aw çi yo(çita yo) ho o weti d’o?”
Evdillah vûnû:
“Mar û!”
Luyî vûna:
“La awi g’ ho tu ver a, aw çi yû?”
Wi vûnû:
“Kalme!”
Ya vûna:
“E de piri d’ marî bikişi! Mar bêbextû, û îtîbarîyê mar nibena!”
Evdillah ca d’ kalmê xwi uncenû dunû marî r’, marî ra xelîsyenû. Mar miren û Evdillah zî derdî xwi ra xelîsyo.
* * *
(Na sanike/wistunik dewanê Çewlîgî ra Az de arê dîyaya.)
Arekerdox: Newzat VALÊRÎ
HOT KESAYÎ Û SOLE
Wextêk yew ca de hot way û bira kesêyî estî b’.
Rojêk în hot kesêyî vûnî:
“Biyerîn ma şîn yew cayêk yewûni di werdî xwi biwer, ma mesîre bikerî”
Qerarî xwi dûnî û nûnî xwi çi kên de, hedrê xwi vînên, kûen rîye.
Hot kesêyî şin şin û axîr se seri d’ rasênî cayê yewûnî. İstrehat kênî dim a sofrê xwi ken ra, nûn xwi çi a kenî. Kaşên hê wen, ê ûnên eg sual çîn a.
Yo binûn ra sual wazenî û nafila sual çîn a.
Vunî:
“Willêy werd bîyê sual niwêryên, gera yo ten şiyor sual biyar.”
Ço niyeşin.
O vûn: “Ez nişin”, o bîn vûn: “ez nişin, ti şiyer”; o bîn vûn: “Nê ez qe nişin!”
Yo veng û vaj dewûm ken û şin.
Ço qayîl niyo şiyêr.
Axir kesêyî qerar dûn, vûnî:
“Qîj ma kûm wa o şiyor.”
O qij qewil niken û vûn:
“Ez nişina, ez nişina!..”
La ço xewerê yi niken, miyûn xwi d’ mişore kên. Vûnî:
“İmkûn çin û, gera ti şuêrî.” Pê zuar bela yî iqna kênî.
Biro qij vûn:
“La ez itimadîyê şima nikena. Ez hetû şêr sual biyêr, şima piyorê werd qedînênî.”
Yî vûnî:
“Suez, willay hetû ti niyêrî, ma werî xwi niwên.”
Biro qij şin, şin la yo şik kuena yi zeri. Binê şin û yin ra wet mîyûnî yo velgi d’ xwi nimnen. O ca d’ yîn sêyr ken.
Xêlêk wext viyeron.
Biro qij şiyo hema hema biyo se serr. Punc daqqe mend hîn se serr biqedîyo. Ê kesêyî bîn vûn:
“Willay in birê ma w’ qij hîn nîn. Zaf kot erey. Biyerîn ma nûn xwi bueri.”
Piyor destpêkên werd xwi wên.
Biro qij ûnên hê nûn wên hîn sebr niken.
Ca d’ pê velgî ra vijyen û qêren:
“Oxx, mi şima ra niva, şima bawikî mi nivindênî!”
Ê bîn yî ra sual persên. O dewûm ken:
“Çi sual a! Ez qe nişiya sual. Mi xwi pê velgî d’ nimit, mi uca ra şima qontrol kerdî!.. Laa, şima bawikî mi nivindênî, inawa ha!..”
* * *
(Na sanik/wistunik dewanê Çewlîgî ra Kur de arê dîyaya.)
Arekerdox: Newzat VALÊRÎ